Σε απόσταση 3 χιλ. βορειοδυτικά από το μοναστήρι της Ρίλας, στο μονοπάτι που οδηγεί προς το σπήλαιο και τον τάφο του αξιοσέβαστου Ιωάννη, βρίσκεται το Ασκητήριο Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά. Το ασκητήριο ανεγέρθηκε εις μνήμη του Λουκά, ο οποίος είναι ανηψιός του Αγίου Ιωάννη. Ο ανηψιός του Αγίου Ιωάννη ήρθε στο βουνό της Ρίλας σε νεανική ηλικία για να ζήσει υπό την πνευματική καθοδήγηση του θείου του. Σύμφωνα με τον μύθο, στον ίδιο τόπο ο Λουκάς πέθανε από το τσίμπιμα δηλητηριώδους φιδιού.
Η εκκλησία του ασκητηρίου ανεγέρθηκε και ζωγραφίστηκε μεταξύ των ετών 1789-1799. Κτήτορας είναι ο μοναχός χατζή Ιγνάτιος από την πόλη Στάρα Ζαγκόρα. Ολοκληρώθηκε κατά τα χρόνια του ηγουμένου Γεράσιμου της Ρίλας. Η εκκλησία είναι μονόκλιτη βασιλική και αποτελείται από τέσσερα τμήματα: Ιερό Βήμα, κεντρικό κλίτος, νάρθηκα και προθάλαμο. Το ύψος της είναι 3 μέτρα, το πλάτος είναι επίσης 3 μέτρα και το μήκος σχεδόν 15 μέτρα. Κτίστηκε με πέτρα και κονίαμα.
Η αψίδα του Ιερού Βήματος του ναού ζωγραφίστηκε από τον ιδρυτή της σχολής αγιογραφίας της πόλης Μπάνσκο Τομά Βισάνοβ, γνωστό ως Μολερα. Το υπόλοιπο μέρος των τοιχογραφιών είναι έργο του Χρήστο Ντιμιτρόβ, ο οποίος είναι πατέρας του Ντιμίταρ και του Ζαχάρι Ζωγκράφ. Η διακόσμηση των τοιχογραφιών είναι πλούσια και με ποικιλία θεμάτων. Μαζί με τις παραδοσιακές ευαγγελικές παραστάσεις, εδώ απεικονίζονται εικόνες των μαθητών του Αγίου Ιωάννη της Ρίλας - του Αγίου Προχόρ Πσίνσκι, του Αγίου Γαβριήλ Λεσνόβσκι, του Αγίου Ιωακείμ Οσογκόβσκι κ.α. Η θέση, την οποία οι ζωγράφοι προσδιόρισαν για τους ερημίτες και μάρτυρες της πατρίδας μας είναι έκφραση της Βουλγαρικής εθνικής συνείδησης και αυτοπεποίθησης κατά την διάρκεια των σκοτεινών ετών της τουρκοκρατίας.
